تاریخچه کربلا
تاریخچه کربلا به عصر تمدن بابلی ها بر می گردد . بعضی از محققان معتقدند که کربلا یعنی قرب اله» که ریشه واژه بابلی کلمه ( قدیم ) است. بعضی دیگر از محققان عقیده دارند که واژه کربلا از واژه کوربابل» بدست آمده است که به معنای مجموعه روستاهای بابل قدیم است که نینوی» و غاضریه» از جمله آنهاست.
سرزمین کربلا تا قبل از واقعه عاشورا در سال ۶۱ هجری قمری، منطقه ای بیابانی بوده است . اما بعد از ماجرای کربلا و شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش گنبد و بارگاهی بر مزار حضرت سیدالشهداء و یارانش ساخته شد که از آن پس کربلا به یکی از مکان های زیارتی و مقدس جهان اسلام تبدیل شد.
بعضی دیگر معتقدند تاریخچه کربلا به تمدن های بین النهرین باز می گردد و در آن معابدی برای نماز وجود داشته است . کربلا مرکب از دو واژه آشوری کرب» به معنای حرم و أیل» به معنای خدا» است و معنای کربلا ، حرم خدا است.
اما وقتی که امام حسین (ع) به این سرزمین رسید و نام آن را پرسید و در جواب، نام کربلا را شنید فرمود: أللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الکَربِ وَالبلاء».
(خدایا من از سختی ها و بلاهای این سرزمین به تو پناه می برم).
نام های دیگر کربلا
طف» یکی دیگر از نام های کربلا است. حیره» نام دیگر این سرزمین است که امروزه به حائر» معروف است.
(امام حسین (ع) در روز دوم محرم سال ۶۱ همراه کاروانش به کربلا رسید. بنا بر برخی گفته ها، امام حسین (ع) گوشه ای از زمین کربلا (زمینی به مساحت ۳۶ کیلومتر مربع) را که اکنون شامل قبر او و سایر شهدای کربلا می شود، به ۶۰۰۰۰ درهم از مردم نینوا و غاضریه خریداری کرد و با آنها شرط کرد که مردم را برای زیارت راهنمایی کنند و از زائرین قبرش تا سه روز پذیرایی کنند.)
درباره این سایت